|
خوشم که عادت من شد ارادت تو به عشق کوی حسین (ع) می کنم زیارت تو
دلم خوش است که توئی کریم و مولایم یقین بهره می برم من از شفاعت تو
نظر ز راه کرم کن به حال زار ما که چشم به لطف تو دارم و عنایت تو
*****
من با دل بشکسته و زار آمده ام
با حال پریش بیقرار آمده ام
عمریست به دور حرمت می گردم
با روی سیاه دیدن یار آمده ام
*****
من به دامان تو دلبر دارم
پیمانه عشق تو به ساغر دارم
گر ملک جهان بود مرا یا مولا
کی دست ز دامان تو من بردارم
*****
به عشق روی ماه تو اسیرم
قبولم کن که مسکین و فقیرم
همین است آرزویم آخر کار
کنار مرقد پاکت بمیرم
اگر دستم بگیری از ره لطف
شود روزی که دامانت بگیرم
*****
من گدای هفتگی این درم
رو سیاه کوی عشق دلبرم
کوی دلبر بوی گلها می دهد
بوی عطر آل طاها می دهد
گر حسین (ع) باشد ترا یار و معین
غم مخور مزدت به عُقبا می دهد
بوی کربلا دارد خاک کیمیای تو
جلوه خدا دارد قبر با صفای تو
سید الکریمی تو زینت کریمانی
مونس دل زار و چلچراغ ایمانی
یادکربلا کرده این دل پریشانم
رو بسویت آورده دیده ی گریانم
|
